Brother Dege (“Deej”) Legg is een van de best bewaarde geheimen in de Deep South: een bekroond schrijver, muzikant, journalist. De man is misschien nog het best gekend als frontman van Santaria, een “psyouthern hard rock “ band, zoals ze zichzelf omschrijven.  Die band werd samengesteld in 1994 en wat volgde waren jaren van optredens, voodoo vloeken, vernielde bestelwagens, bandleden die hun verstand verloren, al dan niet gewilde gevangenisbezoekjes ….zo omschrijft Legg het toch.  Talloze freaks van over heel de wereld volgen hun belevenissen online in de Santaria Tour Journals.
 De recensie van dit album kan niet zonder deze intro want het verklaart al een beetje waarom deze plaat bulkt van zwartgalligheid, denk aan Jake Labotz meest zwaarmoedige, zelfdestructieve songs; het donkerste van Leonard Cohen en je hebt wat raakvlakken..
Hou je bij beluistering klaar voor een rit doorheen gore, geketende, in moeras gedrenkte Mekong delta Blues. Dit is niet voor watjes bestemd maar wie bereid is hem te volgen zal versteld staan van de schoonheid en de intensiteit van zijn songs.  Een blues-hoodoo ritueel in de gortigste moerassen met Son House op de oever als goedkeurend knikkend toeschouwer ..fasten your seatbelts..
Op Folk Songs Of The American Longhair vind je originele nummers in de beste Slide-Delta traditie, mede geproduceerd door 4x Grammy-winnaar Tony Daigle (Dr. John, Sonny Landreth, Gatemouth Brown, Bobby Charles, enz.) ….
Gewapend met zijn stem en dobro schenkt Legg ons op deze release 10 meesterlijke liedjes, opgenomen in schuren ten zuiden van Louisiana, in oude huizen, in open velden...en dit draagt bij tot de maximale intensiteit van dit album.
Door het minieme gebruik van  instrumenten is dit een terugkeer naar de vooroorlogse blues, slechts een slide, een stem en wat voeten gestamp.  Rauw, vuil, intens, wanhopig..gedreven door paddestoelenthee of andere min of meer stimulerende combinaties ....Gevoel en woorden werden zelden zo magistraal op plaat gezet.
Bluesdemonen in je hoofd, waanzin in je lijf, dit is meer dan de “Real Thing”, Legg heeft het gewoon, dit is grensverleggend mooi. Dit blijft aan je plakken , vreet aan je, doet je voelen what’s all about.....Beklijvende prachtsongs heeft die man geschreven…


Brother Dege heeft de standaardnorm voor Delta blues in de 21e eeuw met dit meesterwerk serieus de hoogte ingejaagd…Meer zelfs… ik durf hem de Robert Johnson van de 21e eeuw noemen !!
Ontdek hem ! je gaat niet weten wat je hoort, dit is zonder twijfel een kandidaat voor de beste Deltablues release van 2010 .  En als u mij nu even wilt excuseren, ik ga mijn Foot Stomping nog wat bijschaven…(Luc Meert)

Author of books:
1) "Battle Hymn of the Good'Ole Hillbilly Zatan Boys" (2000)
2) "Into the Great Unknown: Santeria Road Journal" (2005)
3) "Cablog: The Book"...coming 2010

Bands:
1) Santeria (1994-Present)
2) Black Bayou Construktion (2004-Present)
3) Brother Dege (solo slide/dobro) (1995-Present)
4. CC Adcock & The Lafayette Marquis (2004-2006)

Record Releases:
1) Bastard's Blues - Dege Legg (1997)
2) Santeria - Santeria (1998)
3) Love Letters & Suicide Notes - Dege Legg (1999)
4) Apocalypse, Louisiana - Santeria (2000)
5) House of the Dying Sun - Santeria (2002)
6) Trailerville - Dege Legg (2004)
7) Year of the Knife - Santeria (2008)
8) Kingdoms of Folly - Black Bayou Construkt (2009)
...more shit on the way.